Ik ben Yu-Chuan Chou, ik wil jullie vertellen over mijn leven en mijn handicap.
Ik ben op 15 december 1977 geboren in (Peking) China. Mijn ouders waren jong getrouwd. Vlak na mijn geboorte heb ik geelzucht gehad, waardoor ik een hersenbeschadiging kreeg.
Toen mijn grootouders hun Chinese restaurant In Noordwijk begonnen gingen mijn ouders ook meehelpen en besloten ze in Nederland te gaan wonen. Ik heb bijna 1 jaar in China gewoond. Toen ik in Nederland kwam, moest ik meteen voor onderzoek naar het ziekenhuis in Leiden. Daar moest de rest van mijn lichaam onderzocht worden, omdat ze in China weinig onderzoek hadden gedaan. Zoals onderzoek naar geelzucht en mijn hersenen. Mijn motoriek is toen onderzocht, mijn onderlichaam was heel goed, maar mijn bovenlichaam was niet zo goed zei de fysiotherapeute. Ze had een fototoestel en ze maakte foto’s en babytekeningen van mij wanneer ik huilde en niet huilde voor verder onderzoek. Sommige beweging vond ik niet leuk.
Mijn moeder werkte in het restaurant en mijn oma was oppas boven het restaurant. Toen ik 3 jaar was, ging ik naar een school voor kinderen met een handicap in Katwijk, de Vierbotschool.
Toen ik 5 jaar was, moest ik na schooltijd naar een revalidatiecentrum om mijn voeten beter te trainen, omdat ik bijna alles met mijn voeten doe. Die artsen van het revalidatiecentrum zeiden dat ik elke dag ergotherapie nodig had om beter te kunnen spelen en spullen te kunnen pakken.
Toen ik zes jaar was, kreeg ik een kleine rolstoel en verhuisde ik naar Den Haag naar de Schakel, dit is een soort jongeren woonvorm. Omdat mijn ouders altijd werken in het restaurant en ze konden mij niet altijd verzorgen. Ik vond het altijd niet leuk bij de Schakel, Ik was de aller jongste, ik was toen zes jaar en de anderen waren 13 tot 20 jaar.
Ik was daar vaak alleen en ziek en had vaak longontsteking en weinig weerstand. Ik was vaak verdrietig. Op school werd ik elke dag vrolijk. Ze maakten met mij vaak grapjes. Ik kon mijn vakken snel leren en ik mocht af en toe naar huis naar mijn ouders.